Yılbaşından beri elinde ısrarla hala hisse senedi tutanları görüyoruz , psikolojik olarak kötü
durumdalar , maddi olarak da kötü durumdalar.

Bu nedenle olaylara tarafsız bakamıyorlar , okudukları ve duydukları haberlere
pozisyonel yaklaşıyorlar. Yani piyasanın ciddi riskler ile karşı karşıya olduğu
tarzı haberleri görmezden gelirken , bloomberge çıkan adamın birinin borsa
çok ucuzladı lafına sığınıp her yerde bunları paylaşıyorlar.

Zaten başka şansları da yok ; artık olan olmuş , bari bu saatten sonra tutunacak bir dal
bulayım düşüncesindeler , kendilerince haklılar . . .

Gel gör ki , bu oyun onlar ellerindeki senetleri satmadan bitmeyecek ,
bu oyun onlar kaybetmeden bitmeyecek ; ki birçok bireysel yatırımcı son iki aylık süreçte
darmadağın oldu ve oyun dışı kaldı.


Yarını kaybetmekle , geleceği kaybetmek çok farklı şeydir demişler ; çok doğru . . .

Ben bir keresinde geleceğimi kaybettim , çok iyi bilirim nasıl bir duygu olduğunu . . .

Zarara asla tolerans göstermeyin , bunun nasıl yapılacağı kişiden kişiye değişecek bir durumdur.

Tek bir doğru  / yöntem yoktur , kişi mutlaka zararı nasıl durduracağının bir yolunu

kendi psikolojisine uyacak bir şekilde bulmalıdır.

% 10 kaybetmek ile % 70 kaybetmek aynı şey değildir ; biri telafi edilir , diğeri edilmez.


Mesela dün sabah ( Salı )  örneğin biri short olsun , fiatlar 113.550 üzerine çıkarken , ya da
bizim verdiğimiz  113.400 seviyesinin üzerine çıkarken , yahut kişinin kendi stop belirlediği
seviyenin üzerine çıkarken mutlaka ama mutlaka stop olunmalıydı.

Long olunamayabilir , lakin shortta kalınmamalıydı. Akşama kadar  4000 puan yükseldi.

Belki stop olarak 500 puan kaybetmek insanın canını yakabilir , lakin 4000 puan terste
kalmak kadar yakamaz ; ki  4000 puan yükseldikten sonra geri geleceğinin de garantisi
yok.


Bu işlerde dua ederek hiçbir şey düzelmiyor ; kendinizi o duruma düşürmeyin , lütfen . . .