Hayat oyuncuları değiştirerek hep aynı oyunu sahneliyor.
Kimse buna itiraz etmiyor ; çünkü hiçkimse bir önceki oyunu
izlememiş oluyor.
Merak edip geçmişteki oyunlara bakanlar olsa da ; çoğunluk ilgilenmiyor.
Ve herkesin aynı köprüden geçerken ayağı kayıp nehire düşüyor.
Oysa her oyunda insanlar hep aynı yerden geçerken nehre düşüyorlar.
Hayat ise insanlara devamlı geçmişe değil sadece ileriye bakmalarını
nasihat ediyor ve böylece herkes aynı tuzağa düşüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder