Türkiye'de kaliteli eğitim veren üniversite çok az ve o bölümleri bitiren insanlar yeterli vasıflara
ulaşamıyorlar , kalite çok düşüyor.


Bu ülkede yıllarca mühendislik çok rağbet gördü ve sonunda ülkenin yarısı mühendis doldu.

Bu ülkede yıllarca tıp çok rağbet gördü ve özel üniversitelerin mantar gibi her yerde bitmesiyle
doktor sayısı hızla artmaya başladı. Lakin özel üniversite tıp mezunları bir cerrahpaşa mezunu
kalitesinde değiller.

Bir de özellikle son yıllarda psikoloji inanılmaz popüler oldu ve bu sayede de memlekette
elini sallasan psikologa değiyor. Oldukça kolay bir bölüm , özellikle kitap okumayı seven
bir insan için , bu konulara ilgisi olan biri için hem zevkli , hem de mezun olması çok zor
değil. Puan türü de sayısal değil , eşit ağırlık oldu ; Türkçe - Matematik olarak öğrenci alıyor.

Bakıyorsun daha yirmi beş yaşında psikologum , şu konularda uzmanım diyor. O konulardan
sadece birisinde bile uzman olmak yıllarını alır insanın ; ama bizim gençler okulu bitirip
iki seminere gidip , üç beş kitap okuyunca hoop filanca uzmanı olduğunu iddia ediyor.

Zaten profesyonel olarak terapi yaparak tedavi etme tecrübesi edinmiş psikolog çok az ,
sıkışınca da nasılsa daya ilacı gazla gitsin anlayışı hakim . . .


Bizim ülkemizde devletin insanları meslek sahibi yapmak konusundaki tek icraati sağa sola
imam hatip açıp imam yetiştirmek olduğu için , gençler bu konuda bilinçsiz...

Herkes en kolay , ama en paralı iş hangisi ise oraya yığılıyor , zaten bu yüzden de son yirmi
yılda ortalık mühendis doldu , psikolog doldu. İşin kötü tarafı o mesleğin itibarı da düşüyor.
Çünkü o kadar mesleğini layığı ile yapamayan insan var ki , buna bir de her sene ihtiyaçtan
daha fazla mezun çıktığını düşünün. O zaman da arz fazlası nedeniyle hem itibar , hem de
maaşlar düşüyor.

İşin acıklı tarafı bu durumu fark edip de ; ulan herkes doktor,mühendis olmaya çalışıyor
ben adam gibi bir meslek öğreneyim de yarın bir gün o işi yapan insan fazla olmadığı için
sıkıntı çekmem ve iyi para kazanırım diyen genç sayısı yok denecek kadar az . . .